Jak rozwijać asertywność u dziecka?
Słyszę czasami takie stwierdzenie Rodziców:
" Moje dziecko nie jest asertywne. Nie potrafi się obronić, kiedy ktoś dokucza lub boi się odmówić koledze w zabawie, w obawie przed tym, że nie będzie lubiane "
Moja odpowiedź jest taka, że w takim razie jest potrzeba, żeby rozwijać asertywność, wiarę w siebie i otwartą komunikację u Państwa dziecka. Asertywność to jest umiejętność odmawiania, dbania o swoje potrzeby i granice – nie raniąc przy tym innych. I, jak każdą umiejętność:
ASERTYWNOŚĆ U DZIECKA trzeba ćwiczyć i bardzo istotna jest rola rodzica w jej udoskonalaniu i pokazywaniu swoją postawą - jak to się robi.
Na dole artykułu znajdziesz DO POBRANIA bezpłatnie: LISTĘ ZWROTÓW, które pomagają wspierać asertywność u dziecka.
Jeżeli chcesz nauczyć dziecko asertywności – to pozwalaj na bycie asertywnym dziecku w Waszej relacji. Co to oznacza? Czy mam teraz pozwolić na wszystko?
Nie – nie na wszystko (granice są ważne dla poczucia bezpieczeństwa dziecka i Twojego komfortu)
Ale zadaj sobie pytanie – czy moje dziecko może mi odmawiać, nie zgadzać się ze mną, chcieć stanowić o swoich sprawach, ubiorze, wyborze, tego, co chce zjeść. Jeżeli masz trudność w uszanowaniu “NIE” Twojego dziecka. Jeżeli “NIE” Twojego dziecka wzbudza w Tobie opór, niechęć, złość, przekonanie, że nie powinno dyskutować, że powinno Ciebie słuchać. Nie wspierasz wtedy asertywności Twojego dziecka. Dziecko uczy się, jak: dbać o swoje granice, potrzeby, mówić NIE, odmawiać, kiedy czegoś nie chce : w domu w kontakcie z rodzicami i najbliższymi opiekunami. Jeżeli szanujesz odmowę dziecka lub niezgodę na zrobienie czegoś w momencie, kiedy tego oczekujesz, słuchasz argumentów, nie obrażasz się na to, że dziecko nie zawsze robi to, czego chcesz, nie stosujesz przymusu, by dziecko zrobiło coś, ponieważ Ty tego potrzebujesz. Jeżeli Twoje dziecko może samo decydować, czy mu zimno i ubiera bluzę, czy też nie, jeżeli samo decyduje, ile zje, czy się przytuli itd. :
To jest szansa, ŻE ASERTYWNOŚĆ TWOJEGO DZIECKA BĘDZIE SIĘ MIAŁA DOBRZE
Pamiętaj też, że jeśli masz trudność z Twoim dzieckiem, której nie rozumiesz, nie wiesz jak pomóc - możesz skorzystać z KONSULTACJI ONLINE lub stacjonarnej (psycholog dziecięcy Gliwice)
Zauważam, że miewamy takie oczekiwanie, żeby nasze dziecko było w domu usłuchane i posłuszne a na zewnątrz chcemy, żeby potrafiło odmówić używek, odmówić udziału w nieodpowiedzialnych pomysłach, odmówić obcemu itd. Niestety – może tak się nie stać – jeżeli dziecko nie przećwiczy, jak odmawiać i nie zgadzać się w domu – to będzie mu tym trudniej poza domem, bo będzie się bało odrzucenia, że ktoś się obrazi, jak czegoś nie zrobi (zwłaszcza, jeżeli rodzice się tak zachowywali względem dziecka, kiedy czegoś odmawiało). Następne:
0
ważne kwestie, które rozwijają asertywność u dzieci
Asertywny rodzic to bardziej prawdopodobne, że również asertywne jest dziecko. Jeżeli dziecko będzie widziało, że potrafisz powiedzieć nie, jeżeli nie masz na coś ochoty, kiedy nie zgadzasz się na coś, co Ci nie odpowiada i jesteś w tym pewna, że możesz, nawet kiedy ktoś inny jest z tego powodu niezadowolony – to Twoje dziecko będzie się tego uczyło, obserwując Ciebie. DRUGA SPRAWA: Z jednej strony jak najbardziej trzeba uczyć dzieci, żeby zwracały uwagę na uczucia innych i nie przechodziły obok nich obojętnie. Tylko warto pokazać, że nie powinno się tego robić swoim kosztem. Mam na myśli sytuację, kiedy Twoje dziecko ma coś zrobić, dać, pożyczyć swoją zabawkę innemu dziecku, żeby tamto nie było smutne –a Twoje dziecko nie ma na to ochoty. W takim przypadku wesprzesz asertywność Twojego dziecka mówiąc: “Wiadomo, że, jeżeli się podzielisz swoją zabawką z Antkiem, to będzie mu miło i się ucieszy, ale jak nie masz ochoty tego robić, to nie musisz, nawet, kiedy Antkowi będzie wtedy smutno. Pewnie sobie poradzi z tym uczuciem”
Dziecko uczy się wtedy, że nie ponosi odpowiedzialności za uczucia innej osoby - nawet, jeżeli jest jej przykro, dlatego, że odmówiło
Karina Machura - psycholog dziecięcy Gliwice
LISTA dla Ciebie:
